Przejdź do zawartości

Tracy Austin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tracy Austin
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1962
Palos Verdes Peninsula
Kalifornia

Wzrost

165 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

23 października 1978

Zakończenie kariery

Lipiec 1994

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

30 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (7 kwietnia 1980)

Australian Open

QF (1981)

Roland Garros

QF (1982, 1983)

Wimbledon

SF (1979,1980)

US Open

W (1979, 1981)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

41 (14 sierpnia 1989)

Wimbledon

3R (1977)

US Open

QF (1977, 1978)

Tracy Austin (ur. 12 grudnia 1962 w Palos Verdes) – amerykańska tenisistka.

Jej syn Brandon Holt również jest profesjonalnym tenisistą[1].

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako 10-latka zdobyła mistrzostwo USA w kategorii do lat 12; łącznie triumfowała w 22 krajowych turniejach mistrzowskich w różnych kategoriach juniorskich, jednak praktycznie karierę wśród juniorek zakończyła już jako 14-latka.

Od 1977 występowała w turniejach zawodowych, w tym samym roku wygrała turniej w Portland oraz dotarła do ćwierćfinału wielkoszlemowego US Open; pokonała po drodze m.in. Sue Barker oraz Virginię Ruzici, a uległa Betty Stöve. Wygrała turniej w Portland zaledwie miesiąc po swoich 14. urodzinach stając się najmłodszą triumfatorką turnieju WTA. Była również najmłodszą ćwierćfinalistką któregokolwiek z turniejów wielkoszlemowych, wynik ten poprawiła dopiero Jennifer Capriati, osiągając jako 14-latka półfinał Wimbledonu w 1990 roku.

23 października 1978 roku Austin uzyskała oficjalnie status tenisistki zawodowej. Wygrała w grze pojedynczej dwa turnieje wielkoszlemowe US Open. Najpierw w 1979 roku pokonała w finale Chris Evert 6:4, 6:3, zostając jednocześnie najmłodszą mistrzynią US Open w historii oraz najmłodszą triumfatorką turnieju wielkoszlemowego w Erze Open tenisa (wynik ten poprawiła jedenaście lat później Monica Seles wygrywając French Open 1990, a następnie Martina Hingis Australian Open 1997). Dwa lata później ponownie triumfowała w Nowym Jorku pokonując w zaciętym finale Martinę Navrátilovą 1:6, 7:6(4), 7:6(1). W 1980 roku wygrała ponadto Wimbledon w grze mieszanej (w parze z bratem Johnem Austinem), a rok później, w tej samej konkurencji, przegrali w finale.

Wygrała łącznie 30 turniejów w grze pojedynczej, ostatni z nich w sezonie 1982 w San Diego. Skutecznie przerwała dominację dwóch wieloletnich liderek kobiecego tenisa na świecie, Evert i Navrátilovej, zostając 7 kwietnia 1980 na krótko liderką rankingu WTA.

Sukcesy w bardzo młodym wieku wyczerpały organizm Austin. W 1983 roku przerwała występy trapiona licznymi kontuzjami. Kilkukrotnie próbowała wrócić do zawodowego tenisa. Pierwszy raz już w lutym 1984 roku (zagrała w sumie w dwóch turniejach). Kolejną próbę powrotu skomplikował ciężki wypadek samochodowy w 1989 roku. Ostatecznie w latach 1993-1994 przez kilka miesięcy rywalizowała ponownie w cyklu turniejów WTA Tour, występując nawet w wielkoszlemowych Australian Open i French Open. Nie odniosła jednak sukcesów, a po porażkach w pierwszych meczach na kortach French Open (z Niemką Marketą Kochtą 0:6, 1:6) oraz w Eastbourne (z Kristine Radford 3:6, 4:6) powróciła na sportową emeryturę. Tenisem zajęła się jako komentatorka.

W barwach USA zdobyła trzykrotnie Puchar Federacji (1978, 1979, 1980) oraz dwukrotnie Puchar Wightman (1979 i 1981).

W 1992 została przyjęta w poczet członków Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985-1987 1988 1989 1990-1992 1993 1994 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A A QF A A A Koniec kariery A A Koniec kariery A 2R 0 / 2 3 – 2
French Open A A A A A QF QF A Koniec kariery A A Koniec kariery A 1R 0 / 3 7 – 3
Wimbledon 3R 4R SF SF QF QF A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 0 / 6 20 – 6
US Open QF QF W SF W QF A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 2 / 6 31 – 4
Ranking na koniec roku 12 6 3 2 2 4 4 115 2 / 17 61 – 15

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985-1987 1988 1989 1990-1992 1993 1994 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A A A A A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon 3R A A A A A A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 0 / 1 2 – 1
US Open 2R QF QF A A A A A Koniec kariery 2R A Koniec kariery A A 0 / 4 7 – 3
Ranking na koniec roku Nie był publikowany 47 0 / 5 9 – 4

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985-1987 1988 1989 1990-1992 1993 1994 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A A A A A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A 3R 1R W F 1R A A Koniec kariery A A Koniec kariery A A 1 / 5 12 – 4
US Open 2R A A A A A A A Koniec kariery SF A Koniec kariery A A 0 / 2 3 – 2
1 / 7 15 – 6

Występy w grze podwójnej w turniejach legend

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 Tytuły
Australian Open turnieju nie rozgrywano A RR NH A A A A 0 / 1
French Open NH NH A A A A A A RR W RR A 1 / 3
Wimbledon A RR F RR RR RR RR RR RR RR RR RR 0 / 9
US Open turnieju nie rozgrywano SF F W[2] SF SF NH F 3 / 6

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
Toyota Series Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 44 (30–14)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 16 stycznia 1977 Portland Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Stacy Margolin 6:7, 6:3, 4:1 krecz
Finalistka 1. 12 marca 1978 Dallas Dywanowa (hala) Australia Evonne Goolagong Cawley 6:4, 0:6, 2:6
Finalistka 2. 8 października 1978 Phoenix Twarda Czechosłowacja Martina Navrátilová 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 29 października 1978 Filderstadt Dywanowa (hala) Holandia Betty Stöve 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 3. 26 listopada 1978 Tokio Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 4. 7 stycznia 1979 Waszyngton Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:3, 6:2
Finalistka 3. 4 lutego 1979 Chicago Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 3:6, 4:6
Finalistka 4. 25 marca 1979 Nowy Jork Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 3:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 5. 15 kwietnia 1979 Amelia Island Ceglana Australia Kerry Reid 7:6(3), 7:6(7)
Zwyciężczyni 6. 13 maja 1979 Rzym Ceglana Sylvia Hanika 6:4, 1:6, 6:3
Zwyciężczyni 7. 5 sierpnia 1979 San Diego Twarda Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:4, 6:2
Finalistka 5. 26 sierpnia 1979 Mahwah Twarda Stany Zjednoczone Chris Evert-Lloyd 7:6(2), 4:6, 1:6
Zwyciężczyni 8. 8 września 1979 US Open Twarda Stany Zjednoczone Chris Evert-Lloyd 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 9. 11 października 1979 Filderstadt Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:2, 6:0
Zwyciężczyni 10. 16 grudnia 1979 Tokio Twarda (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:2, 6:1
Finalistka 6. 7 stycznia 1980 Landover Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 11. 13 stycznia 1980 Cincinnati Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Chris Evert-Lloyd 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 12. 3 lutego 1980 Seattle Dywanowa (hala) Wielka Brytania Virginia Wade 6:2, 7:6(1)
Finalistka 7. 10 lutego 1980 Los Angeles Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 2:6, 0:6
Zwyciężczyni 13. 16 marca 1980 Boston Dywanowa (hala) Wielka Brytania Virginia Wade 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 14. 23 marca 1980 Nowy Jork Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:2, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni 15. 25 marca 1980 Carlsbad Dywanowa (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 13 kwietnia 1980 Hilton Head Ceglana Czechosłowacja Regina Maršíková 3:6, 6:1, 6:0
Finalistka 8. 4 maja 1980 Orlando Ceglana Czechosłowacja Martina Navrátilová 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 17. 21 czerwca 1980 Eastbourne Trawiasta Australia Wendy Turnbull 7:6(3), 6:2
Zwyciężczyni 18. 3 sierpnia 1980 San Diego Twarda Australia Wendy Turnbull 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 19. 5 października 1980 Minneapolis Dywanowa (hala) Australia Dianne Fromholtz 6:1, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni 20. 9 listopada 1980 Filderstadt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Sherry Acker 6:2, 7:5
Finalistka 9. 16 listopada 1980 Tampa Twarda Stany Zjednoczone Andrea Jaeger walkower
Finalistka 10. 20 listopada 1980 Tokio Twarda (hala) Czechosłowacja Martina Navrátilová 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 21. 21 grudnia 1980 Tucson Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Mareen Louie Harper 6:2, 6:0
Zwyciężczyni 22. 11 stycznia 1981 East Rutherford Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Andrea Jaeger 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 23. 20 czerwca 1981 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Andrea Jaeger 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 24. 2 sierpnia 1981 San Diego Twarda Stany Zjednoczone Pam Shriver 6:2, 5:7, 6:2
Zwyciężczyni 25. 23 sierpnia 1981 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Chris Evert-Lloyd 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 26. 13 września 1981 US Open Twarda Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 1:6, 7:6(4), 7:6(1)
Zwyciężczyni 27. 27 września 1981 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone Mary-Lou Daniels 4:6, 6:3, 6:3
Finalistka 11. 4 października 1981 Minneapolis Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 0:6, 2:6
Zwyciężczyni 28. 2 listopada 1981 Filderstadt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 4:6, 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 29. 20 grudnia 1981 East Rutherford Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 2:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 30. 1 sierpnia 1982 San Diego Twarda Stany Zjednoczone Kathy Rinaldi 7:6, 6:3
Finalistka 12. 24 października 1982 Filderstadt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 3:6, 3:6
Finalistka 13. 12 grudnia 1982 Richmond Dywanowa (hala) Australia Wendy Turnbull 7:6(3), 2:6, 4:6
Finalistka 14. 10 kwietnia 1983 Hilton Head Ceglana Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 7:5, 1:6, 0:6

Gra podwójna 7 (5–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 8 października 1978 Phoenix Twarda Holandia Betty Stöve Czechosłowacja Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Anne Smith
6:4, 6:7, 6:2
Zwyciężczyni 2. 29 października 1978 Filderstadt Dywanowa (hala) Holandia Betty Stöve Mima Jaušovec
Rumunia Virginia Ruzici
6:3, 6:2
Finalistka 3. 26 listopada 1978 Tokio Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Kathy May Czechosłowacja Martina Navrátilová
Holandia Betty Stöve
6:4, 6:7, 3:6
Finalistka 2. 14 stycznia 1979 Oakland Dywanowa (hala) Holandia Betty Stöve Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Chris Evert
6:3, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 28 stycznia 1979 Hollywood Twarda Holandia Betty Stöve Stany Zjednoczone Rosie Casals
Australia Wendy Turnbull
6:2, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni 4. 26 sierpnia 1979 Mahwah Dywanowa (hala) Holandia Betty Stöve Mima Jaušovec
Czechosłowacja Regina Maršíková
7:6(4), 2:6, 6:4
Zwyciężczyni 5. 3 sierpnia 1980 San Diego Twarda Stany Zjednoczone Ann Kiyomura Stany Zjednoczone Rosie Casals
Australia Wendy Turnbull
3:6, 6:4, 6:3

Gra mieszana 2 (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 6 lipca 1980 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone John Austin Australia Dianne Fromholtz
Australia Mark Edmondson
6:4, 5:7, 6:4
Finalistka 1. 4 lipca 1981 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone John Austin Holandia Betty Stöve
Frew McMillan
6:4, 6:7(2), 3:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Rywalka Wynik
1979 Finał Czechosłowacja Martina Navrátilová 3:6, 6:3, 2:6
1979
Toyota
Finał Czechosłowacja Martina Navrátilová 2:6, 1:6
1980 Zwycięstwo Czechosłowacja Martina Navrátilová 6:2, 2:6, 6:2
1980
Toyota
Zwycięstwo Stany Zjednoczone Andrea Jaeger 6:2, 6:2
1981
Toyota
Zwycięstwo Stany Zjednoczone Martina Navrátilová 2:6, 6:4, 6:2
1982
Toyota
Półfinał Stany Zjednoczone Chris Evert-Lloyd 0:6, 0:6
1983 Ćwierćfinał Sylvia Hanika 4:6, 5:7

Występy w turnieju WTA Doubles Championships

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1993 Ćwierćfinał Południowa Afryka Elna Reinach Stany Zjednoczone Gigi Fernández
Białoruś Natalla Zwierawa
2:6, 6:2, 5:7
1994 Półfinał Stany Zjednoczone Pam Shriver Czechy Jana Novotná
Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
2:6, 2:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Former World No. 1 Tracy Austin’s son Brandon Holt decides to turn pro. tennisworldusa.org, 2020-06-03. [dostęp 2022-09-04]. (ang.).
  2. Mecz nie został rozegrany.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]